Mijn reis door Afrika: Oloitokitok

(Meer foto's staan onderaan!)

Hoi lieve iedereen!

Oloitokitok is een klein plaatsje in het westen van Kenia, grenzend aan Tanzania. Het ligt ter hoogte van Kibwezi maar beide plaatsen worden gescheiden door de bergketen van de Chulu hills.

Als je door Oloitokotok loopt heb je er geen idee van dat je je in Kenia bevind. De wilde begroeiing, het groen en de bossen zouden zo kunnen dienen als de Ardennen of Scandinavië. Het zijn echter de rijstvelden en de enorme Kilimanjaro in de verte die verraden dat je je toch echt in Afrika bevind. Maar wel in een totaal ander Kenia dan Kibwezi. Zelfs de matatu’s zijn hier geen busjes, maar een soort stationwagens met eenzelfde gele streep op de zijkant waar ze ook in de kofferbak 5 mensen proppen, 4 mensen op de achterbank en drie voorin!

Oloitokitok en omgeving is de thuisbasis van de Maasai. Er wordt dus andere muziek gedraaid, een andere taal gesproken en mensen zien er uit zoals je verwacht dat een Maasai eruit ziet. Heel anders dan de Kamba die rondom Kibwezi wonen.

Het lijkt wel of het leven in Oloitokitok nog relaxter en vrediger is dan in Kibwezi. Ik kan er niet precies de vinger op leggen maar er hangt een hele prettige sfeer. Mensen zijn niet zo opgefokt, iedereen lacht en nergens hoor je ‘mzungu, mzungu’!

Ook in de lodge waar we sliepen heerst een bijzonder soort rust. Het is een soort centerparks achtige nederzetting maar dan zonder de Tokkies, zwembaden en andere rus verstorende elementen ;). De lodge ligt gelegen aan de rand van een mooi bos. Ik had niet verwacht dat Kenia zich ook van zo’n kant kon laten zien. Er werd me verteld dat de Kilimanjaro in de ochtend het beste te zien is omdat de wolken zich dan nog niet hebben laten zien. Het vroege opstaan en een wandeling door het bos was absoluut de moeite waard! Daar stond ik dan, in de koude vroege ochtend, stiekem op Tanzaniaanse grond om de mooie en enorme berg te bewonderen! Wat een ding is het ook! Zelf zat ik al op zo’n 1500 meter, maar dan alsnog steekt de berg bijna 4,5 kilometer boven de grond uit. Bizar eigenlijk.

Na het ontbijt zijn we nog een aantal uur door het bos gelopen zodat ook de andere meiden nog wat foto’s van de Kilimanjaro konden maken. We waren nog net op tijd want de wolken stonden al klaar om plaats te nemen rond de top. Na een mislukte poging tot het vinden van een waterval en het aantreffen van een uitgedroogde rivier zijn we terug gegaan naar de lodge waar we opgehaald zouden worden door drie pikipiki’s (motorbikes) om richting Amboseli NP te rijden en dieren te spotten!

Tijdens het zien van de colobus apen bij de lodge hoorden we gebrom en plots stonden daar drie vrolijk lachende Kenianen met hun motorbike klaar om ons mee te nemen naar ‘het land van de Maasai’. Het was echt een ontzettend mooie trip! De uitzichten zijn hier altijd zo mooi, overal zie je de horizon! De vlaktes zijn zo uitgestrekt, heerlijk om doorheen te tuffen. Wind langs je gezicht, zon erbij.. genieten!

Uitgestrekt dus!

De natuur veranderde iedere zoveel kilometer. Van ruig met veel stenen en mysterieus gevormde afgebroken takken op de grond tot lieflijk met typische Afrikaanse bomen. Je kent ze vast wel, van die brede bomen met een platte bovenkant. Een soort champignon ;). Maar we zijn natuurlijk niet gekomen om alleen maar natuur te zien, we wilden ook graag wat dieren spotten. Als je dan half illegaal door allerlei vreemde hekken rijdt en net niet het NP in gaat voelt het alsof je echt ‘op jacht’ bent.

Giraffen zijn zo grappig!

Als eerste zagen we een olifant die was gedood door de Maasai, een enorm karkas! Het NP was vroeger het thuisland van de Maasai maar de overheid heeft daar rigoureus een hek omheen geplaatst en de inwoners weggedreven. Het doden van olifanten gebeurde of als wraak, of doordat de olifanten hun vee op at. (Vertelden ze me, korrel zout?) De ogen van onze pikipiki’s waren heel goed. Hoe ze de beesten kunnen spotten in de verte is me een raadsel, maar zo af en toe stopten ze, wezen ze ergens naar en stonden er inderdaad Impala achtige herten of andere dieren.

Een lekke band later sprong er een Maasai achterop die wel wist waar we olifanten konden zien. Vlakbij de ingang van Amboseli stonden daar drie olifanten te poseren bij weer zo’n typische boom. Echt zo gaaf! Zit je dan, op je brommer met een lachende Afrikaan naar drie enorme beesten te kijken met de Kilimanjaro op de achtergrond!